Wygadany chłopak czyli dialogi z trzylatkiem

Antek zaczął mówić dość wcześnie...
Od samego początku zadziwiał nas i całe otoczenie swoim słowotwórstwem oraz łatwością w uczeniu się nowych słów. Nie dość, że zastanawialiśmy się skąd je zna, to jeszcze zawsze umiał je użyć tak jak trzeba.
Na początku zapisywałam dziwne słowa, które tworzył, później zaczęłam notować całe dialogi. Bez wątpienia jest takim dzieckiem, które co tylko nie powie, zapada w pamięć.
Tego chłopaka ciężko przegadać, jestem przekonana, że pod tym względem na pewno poradzi sobie w życiu.

Dzisiaj dzielę się z Wami niektórymi dialogami. Te udało mi się zanotować, natomiast codziennie słyszę takie teksty, że dosłownie zrywam boki.

Spacer w mieście, mijamy budowę:

A: Mamo, a ten pracownik pali papieroska

Ja: No tak, nieładnie

A: I siedzi na cegłach

Ja: yyy... pewnie mu zimno

A: Tak się nie robi, ale głuptasek z niego, bardzo głuptasek

Stoimy w sklepie rozmawiam z pewną znajomą z dzieckiem

A: Mamo, a ten chłopiec nie umie mówić

Ja: Na pewno umie, tylko się wstydzi

A: Wstydzi się? A dlaczego?

A: Mamo dasz mi przysmołyk?

Ja: Yyy.. co?

A: No przysmak albo smakołyk jakiś...

A:Mamo, zrobimy babeczki?

Ja: Ok, możemy zrobić, a pomożesz mi?

A: Tak: Ja będę piekarzem a ty piekarniczką

Malujemy obrazki, a następnie podziwiamy nasze dzieła:

Ja: Ładny namalowałam obrazek?

A: Ładny, ale ta dziura tu na środku nie jest ładna

Ja: Ale ja tego nie zrobiłam!

A: No oczywiście, że ja

Innym razem przy malowaniu:

A: Mamo, czy ładny obrazek namalowałem?

Ja: No śliczny

A: A ja, jestem ładny?

Big and smal... Antek powtarza wracając z przedszkola

A: Wiesz mamo niektóre domy są big a inne small.

Ja: Tak samo jak ludzie.Np. Ja jestem big, a ty small...

A: Nieee mamo, ty jesteś średnia. Tata jest big a ja small

Jedziemy samochodem, obok Antka leży reklamówka

A: Co to?

Ja: Małe wieszaki, na ubranka dla ciebie

A: Ale ja nie chciałem, żebyś mi takie wieszaki kupowała

Ja: Ok, ale ja dostałam je od jednej pani, za darmo

A: robi wielkie oczy, Mamo, a ty nie wiesz, że nie ma nic za darmo?

W drodze do przedszkola. Jedziemy autem, Antoś rozgląda się przez szybę...
-Mamo patrz, lampki!
-Gdzie?
- No widziałem świecące lampki!
- Dobrze... Ja nie zauważyłam
- Może ktoś zapomniał zdjąć, bo już dawno nie ma świąt... Ło jejciu co za głuptasy.

Antoś opowiada co robił w przedszkolu

A: Bawiliśmy się w piratów, X był kapitanem a ja łyszynem

Ja: Kim?

No łyszynem

Ja: nie znam takiego pirata

A: No ale taki jest

Ja: Ok, a jak on wygląda?

A: No jest taki łyszy czyli nie ma włosów!

Segregujemy ubrania do prania

Ja: tutaj kładziemy kolory, tu czarne, tu białe

Antek (łapie stanik i pyta): A podkładki pod cycuchy gdzie?

A: Mogę pokroić jabłko, mogę?

Ja (nauczona doświadczeniem): A masz na nie ochotę, zjesz je później?

A: Taaak

Ja: A nie trzeba najpierw obrać? Lubisz takie ze skórą?

A: Tak, lubiem

Ja (pod nosem): Ciekawe od kiedy

A (z drugiego pokoju): od teraz!

Co jakiś czas widzę, że nowy miś ląduje w posłaniu psa

Ja: Antek pies ma twoją foczkę, zabierz mu proszę bo ci pogryzie

A: Mamo, ale on musi mieć jakiś przyjaciół

Ja: Kocham Cię synek

A: Ja też cię kocham Mamo

Ja: No to super

A: Ale wczoraj cię nie kochałem, wiesz?

Ja: Dlaczego?

A: No bo tak chciałem!

Oglądamy filmik o niemowlaku. Pytam Antka:

Ja: Chciałbyś, żeby u nas w domu był taki dzidziuś?

A: Tak, chciałbym

Ja: Ale wiesz, że on mógłby dużo płakać?

A: Nieee, bo ja bendem go lulaći śpiewać mu kołysanki, wiesz?

Ja: Taaak?

A: Tak i nauczę się jak się koloruje i będę go nosić apka... ale chyba dzidziusie są dla mnie za ciężkie.